تبدیل خطی محلی بین لیدهای frank (xyz) سیگنال وکتورکاردیوگرام و سیگنال الکتروکاردیوگرام ۱۲ کاناله

مقدمه: یکی از تکنیک های مورد استفاده در تشخیص بیماری های قلبی، استفاده از سیگنال الکتروکاردیوگرام (ecg یا electrocardiography) می باشد. در برخی موارد خاص مانند مراقبت های سیار در آمبولانس و شرایط اورژانسی، می توان با استفاده از سیگنال 3 لیدی وکتورکاردیوگرام (vcg یا vectorcardiography)، ضمن صرفه جویی در وقت، با زحمت کمتری از بیمار سیگنال گرفت. اما از طرفی، به دلیل شکل و ساختار سه بعدی سیگنال وکتورکاردیوگرام، تحلیل آن پیچیده تر و تمایل به استفاده از آن کمتر است. از این رو، هدف از این مطالعه، یافتن روش مناسبی برای تبدیل سیگنال وکتورکاردیوگرام به الکتروکاردیوگرام بود. با این کار، ضمن دریافت سیگنال با تعداد لید کمتر، حجم اطلاعات نیز کاهش و سرعت انتقال آن افزایش می یابد. روش ها: ابتدا هر دو سیگنال ecg و vcg از 50 فرد سالم گرفته شد و سپس با ارایه ی یک روش تخمینی آماری، سیگنال vcg به سیگنال ecg 12 کاناله تبدیل شد که بر اساس تبدیل خطی محلی (روش مربع حداقل) استوار است. سپس روش جدید معرفی شده، با سایر روش های موجود تبدیل این دو سیگنال (روش dower و affine) مقایسه شد. یافته ها: روش تبدیل خطی محلی معرفی شده، ضرایب تبدیل متفاوتی برای هر قطعه از سیگنال مورد نظر را ارایه داد؛ در حالی که ضرایب تبدیل روش داور (dower) و افاین (affine) برای همه ی قطعات سیگنال ثابت می باشد. نتیجه گیری: با توجه به مطالعه ی انجام شده، سیگنال ecg که با به کارگیری روش تبدیل خطی محلی از سیگنال vcg به دست آمده است، دارای شاخص های آماری مقایسه ای بهتر و correlation بالاتر با سیگنال ecg اصلی است که به طور مستقیم از فرد گرفته می شود. بنابراین استفاده از این روش تبدیل به منظور دریافت سیگنال ecg نزدیک به نوع اصلی آن، روشی کارا و مناسب می باشد.